Ik heb in al die jaren dat ik bezig ben met bewustere keuzes maken niet al teveel gedeeld over het proces waar ik in zat. Indertijd hing er over ‘consuminderen’ nog een beetje een geitenwollensokken-imago en niemand uit mijn omgeving leek er voor te porren.
Pindakaas. Blokzeep. Havermelk. Wasmiddel. Limonadesiroop. Mozzarella. Tandpasta. Cruesli. Brood. Kombucha. Ruitenwisservloeistof. Handcrème. Kaarsen. Seitan. Zomerjurkjes. Haarspray.
Rare wens voor een puber misschien, maar toen ik 14 werd vroeg ik voor mijn verjaardag een map waarin in negatieven kon bewaren. Je weet wel, van toen foto’s nog analoog waren en je een half jaar moest wachten tot je rolletje vol was voordat je het kon laten ontwikkelen. Ik houd wel van ordentelijk (waarschijnlijk als tegenwicht voor de sneldenk-chaos in mijn hoofd).
Ik zal het maar bekennen: ik ben een losse theeleut. Ja, dat betekent dat ik thee zet van losse theeblaadjes en niet van reststuifsel zakjes. Maar daarmee bedoel ik in eerste instantie iets anders.
