
Vakantie miniblog 4
Ik ben op vakantie en neem mee…
Miniblog over de dingen die we meenemen op vakantie. Onze postzegelcaravan is niet groot, dus wat ik meeneem moet zijn gewicht in goud waard zijn.
Ik ben op vakantie en neem mee…
Miniblog over de dingen die we meenemen op vakantie. Onze postzegelcaravan is niet groot, dus wat ik meeneem moet zijn gewicht in goud waard zijn.
Ook ik heb periodes waarbij ik de neiging krijg om dingen naar binnen te harken. Het is dan verleidelijk om online te gaan scrollen op mijnheer Bol, Vinted af te grazen op potentiële items voor in de kledingkast en ik heb mezelf er ook wel eens op betrapt dat ik ‘vooruit ging denken’ aan kleinkinderen als ik op een inspiratievolle insta-pagina van dat tijdloze kinderspeelgoed langs zie komen.
Na al dat geweld van Earth Overshoot Day en de bijbehorende mismoedigheid is het voor mij een echte uitdaging om toch te kiezen voor hoop. Hoop dat we het beter kunnen. Hoop dat we verschil kunnen maken, dat we met meer en meer mensen aan de slag gaan.
Mijn huis is niet bepaalt het toonbeeld van minimalisme. Er staan nog steeds hebbedingetjes, we hebben meer glazen dan dat we dagelijks gebruiken en ik heb liever iets te veel dan te weinig boodschappen op voorraad staan. Toch ben ik jaren geleden gestart met minimaliseren. Waarom? En hoe?
“Je maakt alleen maar vijanden als je een mening hebt,” hoorde ik laatst iemand zeggen. In een bijzin. In een podcast die over iets heel anders ging. En nu blijft die zin in mijn hoofd dwalen en moet ik daar iets mee.
Op de socials bestaan er veel manieren om je te verdiepen in verschillende onderwerpen. Zo ben ik lid van een facebook-groep die ‘Vrekken en Consuminderen’ heet. Ik vind de titel best intrigerend, want deze twee lijken elkaar tegen te spreken.