Schrobben met aubergine

De loofah (ook wel luffa genoemd) is de vrucht van een plant uit de komkommerfamilie en komt van origine uit Afrika. De vrucht ziet er een beetje uit als komkommer of courgette. Als deze jong is, is het nog eetbaar. Maar groeit de vrucht door, dan wordt het te hard en de pitten te groot om prettig te consumeren.

Wel kan je er prima de schil vanaf halen en de vezelige binnenkant gebruiken om je te schrubben. Dode huidcellen laten zich op die manier goede verwijderen, zonder de huid daaronder te beschadigen. De loofah wordt daarom veel verkocht in drogisterijen en dergelijke.

Een zero waster gebruikt de loofah niet alleen in de badkamer, maar ook in het huishouden. De sponskomkommer heeft namelijk goede eigenschappen als het gaat om schrobberijen. En wij LageLanders zijn toch wel van het kuisen nietwaar?

De alom gebruikte gele sponsjes met zo’n groene schuurrand blijken namelijk microplastics af te geven tijdens het gebruik. Bovendien zijn ze slecht te recyclen, wat betekent dat ze op een grote hoop komen en (als ze niet verbrand worden) over 100 jaar nog liggen ergens liggen te verpieteren.

De loofah doet hetzelfde werk, maar kan na een maand of drie gewoon bij het gft-afval en verteerd volledig. Logisch ook, want het is gewoon een plant.

Daarnaast geeft onder andere dit onderzoek van Nature aan dat het met de hygiëne van die plastic sponsjes bijster slecht gesteld is. Een milieuvriendelijk alternatief dat ook nog eens frisser is, is dus een dubbel win.

Het is mogelijk om de Luffa Cylindrica te kweken in je eigen achtertuin. Wel is het een warmte minnende plant, dus een enigszins beschermde plek is aan te raden. Op de site van Diana’s Mooie Moestuin staat hierover een goede omschrijving.

Al met al een leuke upgrade. Natuurlijke loofah draagt dus bij aan less waste lifestyle, is hygiënischer dan plastic én ziet er ook nog een instawaardig uit. Ik zeg: win win win-situatie on fleek.