Nieuwe afval-balans

Als je al langer meeleest, weet je dat ik mijn geld verdien in de catering. Na tien jaar vind ik het nog steeds een geweldige baan. Ik kom bij zoveel mensen thuis, mag meehelpen om personeel van een bedrijf of school een ontspannen middag of avond te geven: alleen maar blije gezichten.

Achter de schermen probeer ik mijn visie op het leven ook in te zetten bij het klaarmaken van de maaltijden. Dat wil zeggen: lokaal eten vinden is een leuke uitdaging. Goede ingrediënten die bij voorkeur ook nog in bulk (lees voorgaande serie) of verpakkingsarm gekocht kunnen worden ook. 

De aardappelboer én de weekmarkt (plus mijn tweede liefde: de groente- en fruitafdeling van de Lidl) horen dan ook bij mijn inkoopronde. Ik kook graag plantbased. Dat wil zeggen dat de maaltijd opgebouwd wordt rondom de groente – niet rondom het vlees of de vis. Dat betekent niet dat ik nooit vlees of vis op het menu heb staan, maar wel dat dat in passendere hoeveelheden aangeboden wordt.

Nu ik het komende jaar tweewekelijks een grote lunch mag afleveren aan alle leerlingen, moet ik opnieuw op zoek naar de beste opties. Uitgangspunt is altijd de smaak natuurlijk, maar daarnaast moet er ook rekening gehouden worden met voedselintoleranties en -voorkeuren.

Het valt me toch op dat veel verder bewerkte producten vaak in een enorme hoeveelheid extra plastic zitten. Nu is plastic uiteraard niet de duivel: het is veelal en prachtuitvinding die ervoor kan zorgen dat het zorgvuldig opgegroeide voedsel zo goed mogelijk bewaard en vervoerd kan worden. Dat neemt niet weg dat ik het liefst zoek naar ingrediënten die minder verpakking behoeven.

Al met al vind ik het een leuke uitdaging om na zoveel jaren weer eens de uitdaging aan te gaan met de afvalberg. Heb jij ook wel eens zo’n periode? Gezinsuitbreiding, verhuizing waarna je ineens nieuwe afvalstromen genereerd?