pfas en de GEWONE BURGER

Huize SIStainable staat in het mooie Dordrecht, dat de laatste tijd nogal in het nieuws is vanwege de fabriek Chemours (voorheen DuPont). Zie ook voorgaande blog.

Maar wat doe je nou als gewone burger met al dat gedoe rondom zo’n fabriek?

Het heeft geen nut om boos te worden toch? Of om actie te voeren, brieven te schrijven of je tegen jan en alleman uit te spreken over de samenzweringen van het grote geld?

Mwah. Ik denk dat dat best zoden aan de dijk zet. De toon maakt weliswaar de muziek, maar zonder geluid is er gewoon niks te horen.

Problemen als deze zijn groot. Groter dan dat wat ik in mijn eentje aan kan vliegen. Idem voor de problemen rondom Tata Steel of de wereldwijde milieucrisis waar we in zitten. Daar hoort een (tegen)geluid bij.

Wat ik bij mezelf wel merk, is dat ik niet zo’n schreeuwer ben. Ik vind dingen van dingen, maar ik ben geen actievoerder. Daarmee veroordeel ik geen actievoerders overigens. Noch zeg ik dat het geen nut heeft. Het is alleen niet mijn ding.

In de podcast ‘Veldheren’ zei één van de mannen dat gras van onderen groeit. Biologisch gezien is dat uiteraard correct, maar hij bedoelde maar te zeggen dat verandering niet alleen van bovenaf komt maar juist ook vanaf de grond.

Bij mij past het om keuzes te maken in de dingen die ik koop. Op de site ‘Wat zit waarin’ staat dat er bijvoorbeeld in bakpapier PFAS verwerkt kan worden. Ik ben fervent bakker, dus ik kan daar een verschil in maken.

Bedrijven als Chemours zijn zeer beperkt gedreven door de huis-, tuin- en keukenconsument, maar toch is het kiezen voor een herbruikbare bakmat voor mij een duurzame keuze. De fabriek zal daar niet mee omvallen, maar ik heb ik ieder geval een geïnformeerde keuze gemaakt op mijn eigen voorwaarden.

Daarnaast denk ik dat je je geluid goed kunt laten horen in de politiek. Stem op een partij met oog voor milieu en burger, in plaats van een partij die handen boven het hoofd van grote concerns houdt. Mens boven money.

Al met al grote dingen hoor. Soms groeit het me boven het hoofd en nog vaker boven mijn pet. Ik houd me maar vast aan de ‘gras groeit van onderaf’-quote en draag mijn steentje bij vanaf mijn eigen plekje. In Dordrecht, vlakbij Chemours.

Achter de laptop.

Achter mijn aanrecht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deel dit bericht op:

capsulewardrobe
MISStainable

Capsule Wardrobe – Herfst, deel 3

De bladeren vallen en de koelere dagen zijn officieel afgetrapt door storm Ciarán. Het is mijn gewoonte om in de herfstvakantie van capsule te wisselen en daarom ben ik lekker aan het shoppen gegaan in mijn eigen kast. Deze keer deel 3: de garderobe-hack.

capsulewardrobe
MISStainable

Capsule Wardrobe – Herfst, deel 2

De bladeren vallen en de koelere dagen zijn officieel afgetrapt door storm Ciarán. Het is mijn gewoonte om in de herfstvakantie van capsule te wisselen en daarom ben ik lekker aan het shoppen gegaan in mijn eigen kast. Deze keer deel 2.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *