PIEKERTIJD

In huize SIStainable wonen sinds kort geen biologische kinderen meer. Het grut wordt groter hè, gaat studeren of werken, al dan niet in een andere stad en vindt zo z’n eigen weg. Gelukkig hebben we hier nog een setje pleegkinderen en ook wat gehuurd spul rondlopen. En met gehuurd spul bedoel ik dan mensen die hier een kamer bewonen.

Het leuke van je huis delen met anderen is dat je met heel veel verschillende karakters in aanraking komt. Huppelige types, zwaarmoedige, diepe nadenkers, zonnetjes, sportieve, uitermate getraind in efficiëntie (lees: lui). Het is een interessante mix van elkaar aanvullen en uitdagen.

Nu de dagen beginnen te lengen en de deuren naar onze besloten achtertuin regelmatig open kunnen zonder dat we voor de buitenwereld aan het stoken zijn, begint mijn brein alvast donkere wolkjes te vormen om achter te kruipen. Zomerdepressie. Ik kan het niemand aanraden, want ten eerste is dat depressieve niet zo halleluja en ten tweede snapt de gemiddelde mens er niks van als je de zomer liever overslaat.

Toch. Die zon activeert iets in mij en daaraan gekoppeld zitten voornamelijk zware gedachten. Gedachten variërend van ‘Ik werk toch alleen maar om het geld weer te moeten uitgeven aan blauwe enveloppen’, ‘De havermelk is veel te lang niet in de aanbieding geweest’, ‘Waarom heb ik nou zo’n last van het geluid van scheurend blikmetaal’, ‘Mijn teennagel voelt verkeerd vandaag’ en ‘We zijn met z’n allen de wereld aan het opgebruiken en niemand doet er iets aan.’ Ja sorry, het is niet bepaald een goed geordende stroom van gepieker.

Nu had onze huurder laatst een ongelooflijk goede tip gekregen: plan je piekertijd. Hij noemde het terloops, maar het bleef bij mij nogal hangen. 

Plan je piekertijd. Whut? Dat klinkt alsof je er extra ruimte voor gaat maken en dat lijkt juist niet handig. Je wil er toch juist vanaf, van dat dramadenken? Beetje contra indicatief dit.

Toch zie ik er het nut wel van. Met een gepland moment in de toekomst kan ik alle piekers even parkeren om er op een ander moment op terug te komen. Niet stopzetten, maar opschorten.

Alle te lange nadenkerijen verworden tot een piekerspiraal. En spiralen gaan bij mij meestal naar beneden. Als ik die kan opvangen voordat ik in de put zit, door ze tijdelijk te parkeren, kan ik ze oppakken op een moment dat het beter schikt. Op een moment waarop ik bijvoorbeeld niet moe ben. Of met een lekker bakkie koffie voor mijn bakkes. Of wanneer ik fijn buiten aan het wandelen ben. Vooruit dan maar, toch maar naar buiten met die aankomende zomerzon.

Volgende week dinsdag ben ik dus tussen 9h54 en 10h26 aan het piekeren jongens.

Niet storen aub.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deel dit bericht op:

Share on facebook
Share on twitter
Share on pinterest
Share on whatsapp
Share on email
inkopen
MISStainable

De citroen-factor

When life gives you lemons: oftewel wat je allemaal kunt doen met een citroen.

opinie
MISStainable

Postbode Siemen

Altijd als ik start met het dialect van de serie Zaai (insert) praat ik gevoeglijk een half uur door met de slepende ‘el’ van postbode Siemen. En het kost me daarna geheid moeite om weer gezellig te Algemeen Beschaafd Nederlands’en.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *