Piekertijd
Het leuke van je huis delen met anderen is dat je met heel veel verschillende karakters in aanraking komt. Huppelige types, zwaarmoedige, diepe nadenkers, zonnetjes, sportieve, uitermate getraind in efficiëntie (lees: lui). Het is een interessante mix van elkaar aanvullen en uitdagen.
Nu de dagen beginnen te lengen en de deuren naar onze besloten achtertuin regelmatig open kunnen zonder dat we voor de buitenwereld aan het stoken zijn, begint mijn brein alvast donkere wolkjes te vormen om achter te kruipen. Zomerdepressie. Ik kan het niemand aanraden, want ten eerste is dat depressieve niet zo halleluja en ten tweede snapt de gemiddelde mens er niks van als je de zomer liever overslaat.
Toch. Die zon activeert iets in mij en daaraan gekoppeld zitten voornamelijk zware gedachten. Gedachten variërend van ‘ik werk toch alleen maar om het geld weer te moeten uitgeven aan blauwe enveloppen’, ‘de havermelk is veel te lang niet in de aanbieding geweest’, ‘waarom heb ik nou zo’n last van het geluid van scheurend blikmetaal’, ‘mijn teennagel voelt verkeerd vandaag’ en ‘we zijn met z’n allen de wereld aan het opgebruiken en niemand doet er iets aan.’ Ja sorry, het is niet bepaald een goed geordende stroom van gepieker.
Nu had onze huurder laatst een ongelooflijk goede tip gekregen: plan je piekertijd. Hij noemde het terloops, maar het bleef bij mij nogal hangen.
Plan je piekertijd. Whut? Dat klinkt alsof je er extra ruimte voor gaat maken en dat lijkt juist niet handig. Je wil er toch juist vanaf, van dat dramadenken? Beetje contra indicatief dit.
Toch zie ik er het nut wel van. Met een gepland moment in de toekomst kan ik alle piekermomenten even parkeren om er op een ander moment op terug te komen. Niet stopzetten, maar opschorten.
Alle te lange nadenkerijen verworden tot een piekerspiraal. En spiralen gaan bij mij meestal naar beneden. Als ik die kan opvangen voordat ik in de put zit, door ze tijdelijk te parkeren, kan ik ze oppakken op een moment dat het beter schikt. Op een moment waarop ik bijvoorbeeld niet moe ben. Of met een lekker bakkie koffie voor mijn bakkes. Of wanneer ik fijn buiten aan het wandelen ben. Vooruit dan maar, toch maar naar buiten met die zomerzon.
Volgende week dinsdag ben ik dus tussen 9h54 en 10h26 aan het piekeren jongens.
Niet storen aub.

Of kies voor
Deel dit bericht op:

pfas en de GEWONE BURGER
Huize SIStainable staat in het mooie Dordrecht, dat de laatste tijd nogal in het nieuws is vanwege de fabriek Chemours (voorheen DuPont). Zie ook voorgaande blog.

PFAS en de gewone burger
Huize SIStainable staat in het mooie Dordrecht, dat de laatste tijd nogal in het nieuws is vanwege de fabriek Chemours (voorheen DuPont).