Perfect. Pfft

Gelukkig hebben we een royaal huis en kan ik me terugtrekken in mijn schrijfkamer (formaat postzegel). De man bood aan om in de werkkamer te slapen, zodat ik in de slaapkamer ook een yogamatje kwijt kan. Fijn die extra optie, want ik kom nooit aan die dagelijkse 10.000 stappen natuurlijk. Het toilet boven heb ik gebombardeerd tot Corona-plee – kan ik mooi naar mijn eigen gezeik luisteren.

Omdat ik (nog) geen klachten heb kan ik er de humor wel van inzien. Als de kinderen niet luisteren dreig ik ze een knuffel te komen geven, dat motiveert ze wel. De inwonende student heeft gevraagd of hij de pizzaschep mag als ik de pijp uitga. En de man hoeft ’s nachts geen CPAP-apparaat te gebruiken tegen het snurken. (Alhoewel ik dat misschien moet herroepen, omdat ik toch wat houtzagerijen door de gipsplaten wand heen hoorde.)

Mijn Enneagram Wing 5 maakt dat ik een hele planning maak voor die vijf dagen. Ik sleep dus de benodigde spullen mijn hol in en voel me pas klaar voor de strijd als ik drie keer heen en weer heb gelopen – ik kan pas starten als ik ‘compleet’ ben.

Daar moest ik vervolgens even om lachen. Want hoezo kan ik pas starten als ik alle spullen om me heen heb liggen? Mijn hersenen werken ook zonder spullen wel en het is nou niet zo dat ik zonder een liter bruisend water/uitgeprinte versie van de planning/geluidsdempende koptelefoon niet kan starten met het tikken van een blogje.

Sterker nog: het lijkt wel een beetje op uitstelgedrag. Goede voornemens, maar ik moet eerst alles perfect op orde hebben voordat ik ga starten. Ik vraag me af hoe vaak ik niet eens begonnen ben, omdat ik bedacht heb dat de voorwaarden niet kloppen. Hoeveel boeken zijn er daarom NIET geschreven? Hoeveel muziek is er NIET gemaakt, hoeveel kinderen zijn er NIET opgevangen, hoeveel wijze gedachten zijn er NIET gedeeld, omdat de ‘voorwaarden niet perfect zijn’? Perfect, pfft.

(Ok. Die koptelefoon is toch wel handig. Het huis van onze buren wordt verbouwd en er wordt met hoge druk een vloer in de benedenverdieping gespoten. Maakt geluid.) Maar wat ik vooral wil delen: met tijd en aandacht was dit blogje in een mum van tijd geschreven. Dat is eigenlijk alles wat ik wil meegeven.