Maaiveld

Als zoekend mens adopteer ik maar langzaam een mening. Als gevoelsmens kan ik de ‘vorm’ van mijn gedachten over dingen ook maar moeilijk in woorden vatten. En als introvert deel ik die ook niet met jan en alleman.

Dat is een prima mix voor iemand die altijd wat op de vlakte blijft. En daarom ook niet snel in botsing komt met mensen die een andere visie hebben. Gelukkig maar, want ik houd niet zo van confrontatie.

Ook vertrouw ik erop dat iedereen z’n best doet om bewust keuzes te maken. Dat vind ik een fijn uitgangspunt om de wereld te bekijken, omdat je dan allemaal hetzelfde startpunt hebt. Gelijkwaardig bent. En het recht hebt om je eigen keuzes te maken.

Toch ben ik een platform begonnen. Over minder kleding kopen. Minder vlees eten. Minder afval produceren. Misschien zelfs minder luxe leven. Simpeler.

Dat vind ik best spannende dingen om te benoemen. Omdat ik daarmee mijn mening niet alleen vorm voor mijzelf, maar ook deel met de wereld buiten mij. Hiermee steek ik mijn kop boven het maaiveld en maak mezelf zichtbaar. En met zichtbaarheid kan er dus ook onenigheid komen. In de zin van het woord: mensen kunnen het niet met mij eens zijn.

Daar zal ik zelf een weg in moeten vinden. Hoe wil ik omgaan met mensen die ervoor kiezen om drie keer per jaar te vliegen naar een warm all-in resort? Hoe wil ik omgaan met mensen die dikke fan zijn van barbecueën en dan halve beesten roosteren tot het vlees van de botten valt? Hoe wil ik omgaan met mensen die fan zijn van dropshippers of die ome Ali de uitvinding van de eeuw vinden?

Mijn antwoord is: vertellen waar ik vandaan kom. Informatie verschaffen. Delen welke keuzes ik waarom maak. Schetsen welke opties er openliggen. En dat voorleven.

Het is niet nodig om elkaar omlaag te maaien. Ik doe wat ik kan, ik deel van wat ik leer. Dat is genoeg. Laat dat maaiveld maar waaien.