Flessenautomaat

Zo stond ik laatst te wachten bij de flessenautomaat van de Makro. Zoals ik inmiddels weet, pakt de automaat sommige kratjes niet. Het toestel weigert het krat, suggereert via het scherm dat deze beter andersom aangeboden kan worden, dat doe ik dan, waarop het wederom weigert en suggereert dat het krat andersom aangeboden moet worden. Het apparaat houdt dat aanmerkelijk langer vol dan ik en ik druk dan ook bij het eerste rode kruis op de bel om een echt mens te spreken.

Een man stond achter mij te wachten met een kratje flesjes, dat ook werd geweigerd. Naast 23 flesjes bier-van-het-ene-merk zat er namelijk ook een flesje bier-van-het-andere-merk in. En hoewel de scan van het apparaat veel kan, is dit toch te hoog gegrepen. Ook deze mijnheer werd geholpen door de jongeman die al op mijn belletje was opgeroepen.

Mijnheer en ik kwamen in gesprek over apparaten versus menselijke hulp en we kwamen uit op de conclusie dat apparaten dan wel heel handig zijn, maar dat het eerst beoogde effect wel verloren lijkt te gaan.

Want toen de wasmachine geïntroduceerd werd, was de pitch van het apparaat dat je er zoveel tijd door over zou houden. Tijd die je dan met vrienden kan doorbrengen, tijd waarin je tot rust kunt komen, tijd die je extra aan je kinderen kan besteden.

Iets in mij zegt dat we dat doel een wellicht beetje voorbij zijn geschoten. Alle tijd die we besparen met deze efficiënte apparaten, gaat op aan andere dingen en we proberen juist zo kundig mogelijk om onze tijd vol te plempen. Gelukkig bestaan er weigerende flessenautomaten.