Zoals alles in het leven heeft ook mijn schrijverij een ritme. In de herfst ben ik helemaal in balans, in de winter ben ik aan het contempleren. En als de dagen beginnen te lengen beginnen de onderwerpen, woorden, beelden op te borrelen en schrijf ik me het ongans.
Als officiële introvert duik ik bij voorkeur niet en een grote groep mensen. En al zeker niet om lekker even op te laden. Maar dat betekent niet dat ik slecht ga op contáct met andere mensen. Sterker nog: ik kan erg genieten van gesprekken met mensen die ik niet ken – zeker als ze ergens over gaan.
Het lijkt er misschien nog niet op, maar het zit er echt weer aan te komen: een hele periode van zon, warmte, vakantie, loslaten van oude dingen en weer opladen. Nieuwe energie!
Daar zit je dan. Met een wensenlijstje van kleding. Al dan niet toereikend voor je portemonnee.
In één van de laatste blogs schreef ik over de verbouwing van huize SIStianable. Inmiddels is het stof ietwat neergedwarreld. Nam ik de tijd om te landen. Genoot ik van de heerlijke ruimte die we gecreëerd hadden.
En toen begon mijn Strenge Zelf op te spelen.
In de aanloop naar het opzetten van SIStainable ben ik er vanuit gegaan dat ik de website zelf op kan zetten. Helaas bood mijn oude laptop niet voldoende trekkracht om dat gedaan te krijgen. Wat nu?
